കുറും കവിതകൾ 700

കുറും കവിതകൾ 700

മൂകമാം രാവില്‍
ജീവിത നിഴല്‍ പരന്നു.
നിലാവെട്ടം  തിളങ്ങി ..!!

യന്ത്രങ്ങലുടെ വരവ്
കാലം പാടെ മറന്നു
തുരുമ്പേറ്റു കിടന്നു കപ്പി..!!

വിയര്‍പ്പെറ്റിട്ടും
നിറം മങ്ങിയിട്ടും
കൈത്തണ്ടയില്‍ ടിക്ക് ടിക്ക് ..

എത്ര വെയിലെറ്റാലും
കയറും തൊട്ടിക്കും
ദാഹവും വിശപ്പുമില്ലയോ...

മനുഷ്യന്‍ എന്നാണോ
മുള്ളുവേലികളാല്‍
പരസ്പരമകന്നു  മറതീര്‍ത്തത് ..!!

പരമ്പരകളാല്‍
കാല്പതിഞ്ഞ മണ്ണിന്നു
ഇന്നും ഉപ്പിന്‍ ക്ഷാരമോ ..!!

വസന്തത്തെ കാത്ത്
ഉണങ്ങിയ ചില്ലകളും
ആളൊഴിഞ്ഞ പാതയും ..!!

മണമെറ്റ് നിഴലറ്റ്
വേരറ്റു മണ്ണില്‍
കടമേറിയൊരു വലലന്‍ ..!!

തിരുശേഷിപ്പുകളുടെ
ഭാരം ചുമന്നു വിശപ്പെന്ന
ശപ്പന്റെ പിടിയില്‍ ജീവിതം ..!!

മനയുടെ നടുമുറ്റത്തു
കര്‍ക്കട മഴയുടെ
മുറജപം തുടര്‍ന്നു ..!!

Comments

Popular posts from this blog

കുട്ടി കവിതകൾ

കുറും കവിതകൾ ഒരു ചെറു പഠനം - ജീ ആർ കവിയൂർ

“ സുപ്രഭാതം “